mið. 14.3.2007
Lífið í sveitinni
Þeir sem eitthvað þekkja til mín eða hafa um tíma verið samferða mér á lífsleiðinni kemur það sennilega ekki mikið á óvart að ég er aftur komin heim í sveitna. Ég ólst upp í sveit, hef prófað lífið í borginni, litla bænum og stóra bænum en er nú komin aftur í sveitina. Já loksins við upphaf fertugsaldursins er ég komin heim aftur. Mér finnst þetta æðislegt. Ég upplifi mig stundum eins og Sigga Sigurjóns í Dalalífi þegar hann komst í sveitina " I love it". Ég er þó ekki orðin alvöru bóndi með bú og búmark, heldur er ein af þeim sem bý út í sveit en hef atvinnu af öðru en búskap, svona "kaupstaðabóndi" eins og kúrekarnir í Texas kalla það. Þar voru þeir sem klæddu sig eins og kúreka en voru ekki "alvöru" kúrekar, kallaðir "drugstore cowboys".
Ég komst að því síðastliðið haust er ég þáði boð um að taka þátt í dagsverki við að koma jarðeplum úr jörðu í geymslu, að í sveitinni og sveitastörfunum á ég heima. Í framhaldi af því bauðst mér vinna við mjaltir 3-4 kvöld í viku. Til að gera langa sögu stutta þá þáði ég það og í sannleikanum sagt þá hreinlega elska ég það. Mér finnst æðislegt að enda vinnudaginn með þessum bráðforvitnu klaufdýrum, sem gefa okkur hvítagullið. Ég kem alveg endurnærð frá þessari yðju.
Nú stend ég mig að því er ég ferðast hér um sveitina, full eftirvæntingar eftir vorinu sem rétt er að gera vart við sig, með ósk um að komast í heyskap og finn hvernig óskin verður sterkari og sterkari eftir sem dagarnir líða og sól hækkar á lofti. Ég er að hugsa um að kaupa mér hús langt fram í firði og gerast algert náttúrubarn. Ég sé mig svo fyrir mér stinga upp smá garð og rækta þar bæði kartöflur og gulrætur. Sitja á veröndinni í morgunkyrrðinni í klædd lopapeysunni og ullasokkunum (sem ég prjónaði sjálf) með ný malað og uppáhellt kaffi í bolla og heimabakað brauð, langt fram í sveit og alveg elska þetta. Skreppa svo um helgi á nágrannabæ og komast í heimskap og girðingavinnu.
Gæti lífið orðið eitthvað betra en það?
Athugasemdir
Frúin á Mýrum.
Rosalega lýst mér vel á þetta. Spurning um að ég hafi líka fengið þetta í blóðið þegar að ég var pössunarpían í sveitinni. Mér líður hvergi eins vel og í sveitinni, sem er þó ekki í afdölum. En hér geta börnin spásserað um í rólegheitum, bleytt sig í læknum, þau rölta út í móa á sumrin með nesti og fá sér bátsferð þegar viðrar. Helst að unglinginum finnist fúlt að búa í sveit, en vespan reddaði því. Svo getur frúin galað á börnin án þess að nokkur heyri. Kveðjur í sveitina til þín, úr minni sveit. Það er búið að setja þig á heimsóknarlistann í sumar, en stefnan er tekin á norðurlandið.
Anna Júlía (IP-tala skráð) 15.3.2007 kl. 08:33
Sæl Frúin á Mýrum
Já verið hjartanlega velkomin í heimsókn í sumar. Við krakkarnir rifjum enn upp stundirnar með pössunarpíunni, og höfum yfirleitt gaman af. Svo var ég nú að selja húsið fyrir eina sem var þarna heima um tíma. Gaman af því. En eins og ég segi æfinlega velkomin.
Hafdís Jóhannsdóttir, 15.3.2007 kl. 10:18
Halló Hafdís
Já þú ert flott í sveitinni vina mín og það væri óskandi að þú hittir einhleypan, ungan bónda sem dugur væri í, haha.
Heyrumst fljótlega skvísa.
Bestu kveðjur úr borginni,
Jóhanna
Jóhanna (IP-tala skráð) 16.3.2007 kl. 01:28
já nákvæmlega Jóhanna þetta er alveg spuring um að senda auglýsing á einkamál.is eða naut.is Bóndi óskast !!! hahaha
heyrsumst
Hafdís Jóhannsdóttir, 16.3.2007 kl. 10:01
Ohhh...Hafdís, ég ánokkra ógifta frá Jökuldal og Fljótsdal sem eru upprennandi. Á ég ekki að taka myndir og mæta keik með þær næst þegar ég kem norður?
Ég heldþanú.
Hlakka til að heimsækja þig á jörðina þegar fram líða stundir
Kveðja að austan
Ingunn Bé (IP-tala skráð) 20.3.2007 kl. 19:13
Já takk fyrir það, velkomin vertu eða eins og einhver sagði svo snilldarlega "komi þeir sem koma vilja, fari þeir sem fara vilja mér og mínu að meinalausum". Með eða án mynda af upprennandi eða álitlegum..........
kv. Hafdís
Hafdis (IP-tala skráð) 21.3.2007 kl. 00:06
Bæta við athugasemd [Innskráning]
Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.