Lögmįliš

Lögmįliš um orsök og afleišingu.  Ekkert er sjįlfssprottiš.  Bęndur gera ekki rįš fyrir žvķ aš fį eitthvaš fyrir ekkert.  Žetta merkir aš til žess aš eitthvaš gerist žarf įvallt eitthvaš annaš aš orsaka žaš.  Ef žś vilt uppskera radķsur veršur žś fyrst aš sį radķsufręjum.  Žannig veit bóndi aš ef hann uppsker radķsur žį hlżtur hann aš hafa sįš radķsufręi.  Žś heyrir bónda aldrei halda žvķ fram aš jaršaberin sem hann uppskar hafi sprottiš af radķsufręjum.

Viš getum semsagt įkvaršaš orsökina śt frį afleišingunni žvķ viš vitum aš žetta tvennt er įvallt hįš hvort öšru.

Ef hugsun žķn er orskökin (fręiš), hver er žį afleišingi, (uppskeran)?


« Sķšasta fęrsla | Nęsta fęrsla »

Athugasemdir

1 Smįmynd: Gušrśn Sęmundsdóttir

Góš pęling hjį žér! Ég held mikiš uppį Pollżönnu heimspekina, jįkvętt hugarfar gefur oft jįkvęša śtkomu

Gušrśn Sęmundsdóttir, 18.8.2007 kl. 12:07

Bęta viš athugasemd

Ekki er lengur hęgt aš skrifa athugasemdir viš fęrsluna, žar sem tķmamörk į athugasemdir eru lišin.

Innskrįning

Ath. Vinsamlegast kveikiš į Javascript til aš hefja innskrįningu.

Hafšu samband